به گزارش یواس‌ای تودی، لورین وارن درباره این فیلم رایزنی کرد و قاطعانه تاکید داشت که این فیلم دقیقا آنچه برای او و خانواده پرون اتفاق افتاده است را نشان می‌دهد.

اگرچه وکیل لوتزها ادعا کرد که این خانواده به او اعتراف کرده‌اند که داستان‌های ارواح ظاهراً واقعی خود را جعل کرده‌اند، این زوج اصرار کردند و یک تست دکتر دروغ انجام دادند.

زمانی که به راه ورودی جاده متروکه رسیدند، ناگهان آدریان متوجه شد خانمی سفیدپوش وسط جاده راه می‌رود. پشت آن خانم به آن‌ها بود و در نتیجه فقط مو‌های بلندش به چشم می‌خورد. آدریان از سرعت ماشین کاست تا بتواند چهره آن خانم را ببیند. از لئو خواست که نگاهی به آن خانم بیندازد و وقتی متوجه شد که لئو هم می‌تواند آن زن را ببیند، خیالش تا حدی راحت شد.
Rastannameh
در سال ۱۹۶۲، ساکنان پورتلند ۷۵۰۰۰ دلار برای کمک به شهر در خرید و بازسازی آن اهدا کردند.

اگرچه شکل او به‌وضوح، بین فروشگاه جنرال و انباری باتلر از این ملک، ترسیم شده است، نمای بیرونی خانه به همان اندازه قابل مشاهده است.

به خونسردی یک رمان خارق‌العاده، قدرتمند و بر اساس واقعیت است که ترومن کاپوتی آن را در سال ۱۹۶۶ خلق کرد. داستان از جایی شروع می‌شود که در ۱۵ نوامبر ۱۹۵۹ یک خانواده‌ی چهار نفره در ایالت کانزاس آمریکا به قتل می‌رسند. فرد ضارب به صورت‌شان شلیک کرده که باعث شده حتی اجساد آنها به شکل دلخراشی دربیاید.

مجبورم برگردم به شهر و یکی رو پیدا کنم تا ماشینو یدک کنه. شهر از اینجا زیاد دور نیست. تو می‌تونی توی ماشین منتظر بمونی.» دختر با اینکه دلش نمی خواست گفت: «باشه. اما لطفا خیلی طول نکشه.»

ظاهراً بچه‌های پرون با برخی از این ارواح بازی می‌کردند و کارهای عادی روزمره را انجام می‌دادند. روح تایر چندان مهربان نبود. او عمداً اثاثیه را جابه‌جا می‌کرد تا مستاجران جدید را بترساند، گاهی اوقات کاملاً ظاهر می‌شد و همانطور که در فیلم نشان داده می‌شود، بیش از همه مادر خانواده را تسخیر می‌کرد.

پس از گزارش‌های جراید و مطبوعات از این اتفاقات غم‌انگیز بود که نویسندگانی مانند ادگار آلن پو دست به خلق داستان‌های وحشتناکی با این مضمون زدند. فراوانی اشتباه گرفته شدن بیماران کاتالپسی با مردگان چنان بود که پزشکان و مسئولان گورستان‌ها راه‌حل‌های مختلفی را به کار گرفتند. اگرچه خود این چاره‌اندیشی‌ها بعداً به وحشت‌های تازه‌ای دامن زدند.

او بلافاصله به یک رسانه معنوی مراجعه کرد که به او گفت این بدبختی‌ها، انتقام ارواح شیطانی کسانی است که توسط تفنگ‌های وینچستر کشته شده‌اند.

هر چند داستان واقعی روح، ممکن است حتی ترسناک تر از این فیلم باشد.

سپس او را قطع کردند و جسدش را به رودخانه انداختند. برخی بر این باورند که روح او همچنان زنده بوده و این زمین‌ها را تحت نظر دارد.

میهمانان از قهقهه بچه‌ها، دویدن در راهروهای طبقه چهارم، درها که به طور غیرقابل توضیحی بسته می‌شوند، چراغ‌های سوسوزن و کاهش چشمگیر دما گزارش کرده‌اند.

او پیش من آمده‌ بود تا تصمیم طلاقش را تايید را کنم ولی من این تایید را به او ندادم و بعد از چند جلسه که خواستم با شوهرش در جلسات حاضر شود، دیگر به مشاوره نیامد.